Vandaag wel naar de Heimolen geweest, maar niet gedraaid. Joep was een weekje weg en zonder molenaar mag de MIO de molen niet laten draaien (verzekeringskwestie).
Maar er was genoeg te doen. Ik had hier nog een kap liggen die op de motor van de zakkenlift moet. Een van de bevestigingsboutjes was afgebroken. Dus in de andere twee hoeken nieuwe gaten geboord en langere boutjes meegenomen.
Een van de neuten waarmee het staakijzer op zijn plaats wordt gehouden valt gemakkelijk naar beneden. Daar heb ik een blokje voor gemaakt.
En er was ook nog een van de litse doorgesleten. De litse zijn de lussen aan de voorzijde van een molenzeil. Bij ons bestaat dat uit een lang touw wat door het touw van het voorlijk is gestoken.
Om te beginnen de twee zuidelijke deuren geopend en een beetje buiten rondgekeken. De eerste bezoeker, Pieter, meldt zich. Al snel meldt zich ook een tweede bezoeker, Toon, de vorige molenaar komt langs en aan. En hij heeft een cadeau bij zich. Een aantal roestige stukken ijzer. Met de mededeling "dit hoort bij de molen, weet je wat het is?"
Eh, nee. Geen idee. Twee draadstangen met daartussen een paar stripjes en nog wat boutjes. Ik heb echt geen idee..... 😕
Het blijkt een instrument te zijn om een drijfriem te repareren. Je kan de twee einden er tussen klemmen en met de moeren die rond de draadstangen zitten de einden van de riem naar elkaar draaien. Zodoende komt de riem onder spanning te staan en kunnen de einden aan elkaar gemaakt worden. Jaja, een mooi stukje huisvlijt. In dank aanvaard. Binnenkort de stalen borstel maar eens meenemen en de boel wat schoonmaken.
Na wat flauwe opmerkingen, nuttige aanwijzingen en dergelijke ging Toon weer naar huis en even later Pieter ook.
Buiten in de zon zitten eten en het blad van de Hollandse Molen zitten lezen.
Daarna ben ik het touw gaan repareren. Daarvoor moest ik enkele meters omhoog met een mes om het touw eerst helemaal door te snijden en daarna weer ineen te splitsen. Helaas had ik geen tape of plakband bij me en dat maakte het lastig. Maar ook dit karwei is gelukt.
Als laatste de neut naar beneden gehaald.
De loper wordt aangedreven door een ijzeren spil, de steenspil of het staakijzer. Deze is aan de bovenzijde gelagerd in een houten balk. In deze balk zit een uitsparing waarin de steenspil kan draaien. Dit wordt opgevuld met een hardhouten blok, de neut. Deze neut kan verwijderd worden, waarna de molenaar de steenspil opzij kan trekken, zodat de tandwielen niet meer in elkaar grijpen en de maalsteen niet meer aangedreven wordt. (Wikipedia)
Ik heb er een paar gaten in geboord en met deuvels dat extra blokje op de neut vast gemaakt zodat de neut niet meer kan vallen.
Als laatste nog even bij de zakkenlift bezig geweest. Helaas waren de boutjes die ik bij me had iets te kort. Het scheelt maar 5 mm, maar toch te kort.
Daarna koffie gezet en nog even buiten gezeten en toen kwam de laatste bezoeker langs. Niek van Eekelen kwam aangereden. Hij was vrij en wilde de Heimolen nog wel eens bekijken. Dus eerst koffie en daarna de diverse zolders samen bekeken en we hebben het over de stenen gehad, de kuip en nog wat andere dingen. Tot dat we in de kap waren waar zelfs de stijgergaten nog onderwerp van gesprek kunnen zijn. Ook hebben we buiten de fokken en de roede goed bekeken.
En via email ontvang ik gemeenteberichten van de gemeentes Steenbergen en Rucphen. Dikwijls sloopmeldingen, evenementen of iets dergelijks. Maar vandaag was er een melding bij van de gemeente Rucphen en daarin werd gemeld dat de benoeming wethouders en portefeuilleverdeling bekend was. Er zijn 4 wethouders benoemd met diverse zaken in hun portefeuille. Wij krijgen waarschijnlijk te maken met Laura Mathijssen van de RVP. Zij heeft oa. Cultuur en monumenten, Vrijwilligerswerk/-organisaties onder haar beheer.
Het weer: de wind kwam uit NW 2 Bft. De temperatuur was circa 14 graden Celcius.
Opleidingsuren: 0
Aantal omwentelingen: 0
Geen opmerkingen:
Een reactie posten