Hoe kwam ik er bij om de Opleiding tot Vrijwillige Molenaar te gaan volgen? Dat is een behoorlijk lang proces geweest. In Dinteloord hebben we sinds de 2e Wereld Oorlog al geen molen meer, deze is aan het einde van deze oorlog platgebombardeerd net zoals veel andere gebouwen in Dinteloord. Dus enige affiniteit met molens had ik niet.

In 2015 was er een open dag bij de Heimolen in Rucphen. Daar is Pieter (collega motorrijder) gaan kijken en aan de praat geraakt met de molenaars.
Daarna kwamen wij op het idee om een toertocht te organiseren en Pieter kreeg het voor elkaar dat we bij de Heimolen welkom waren voor de start en finish van de tocht. We mochten zelfs door de molen rijden. De rit werd een groot succes, een 30 tal motorrijders/rijdsters namen er aan deel.

In dezelfde tijd kreeg een forumgebruiker het idee om de molenkaart vorm te geven. Op deze kaart zijn alle molens in Nederland afgebeeld als een rood molentje. Het idee is om een doel te hebben waar je naar toe kunt rijden. Je maakt dan een foto waarop de molen en je motor staat en deze foto kan worden geüpload naar de kaart.
Hier nam ik ook aan deel en ik begon steeds meer zicht op molens te krijgen. De verschillen of overeenkomsten tussen standerdmolen, beltmolens of stellingmolens werden me steeds duidelijker.

Met de Gold Wings door de molen heen rijden

Tijdens de ritten naar allerlei molens in Brabant of Zeeland trof ik af en toe een molenaar aan en keek ik eens rond in de molens.

In 2015 las ik een oproep om vrijwilligers te vinden voor de Heimolen. Men wilde de molen gaan gebruiken voor kleine horeca en zocht mensen die kleine klusjes konden doen, molengids of molenaar wilde worden.
Ik ben toen eens gaan praten wat er onder de klusjes verstaan werd en het was me al snel duidelijk dat dit best leuk kon worden. De molen zou warmte op gaan wekken en de molenstenen moesten daarvoor elektrisch worden aangedreven.
Zo ben ik op 29 oktober 2015 in het team van de Heimolen terecht gekomen. De molenaar is Toon, molenaars in opleiding zijn Jan en Joep en de mensen achter de plannen met de molen waren Harry en Colinda Tak.

In mei 2016 werd er voor de vrijwilligers, samen met molen De Hoop uit Sprundel, een opleiding tot molengids georganiseerd. Daar heb ik me voor opgegeven. Want de molenaars kunnen niet tegelijk de molen laten draaien, mensen ontvangen en rondleiden.

Ook de cursus molengids was leuk en Toon liet ons al weten dat we ook bepaalde handelingen moesten kunnen uitvoeren zodat we de molen veilig tot stilstand zouden kunnen brengen als je samen op de molen bezig was en de molenaar door onvoorziene omstandigheden daartoe niet in staat zou zijn.

Op dagen dat we op de molen aan het werk waren werd er meestal gedraaid en regelmatig heb ik Toon of Jan geholpen met het voorleggen van de zeilen, smeren of het vangen. Tijdens werkzaamheden aan de diverse installaties in de molen kwam het regelmatig voor dat er termen gebruikt werden die voor mij wat meer uitgelegd moesten worden. Ook vragen stellen, want als gids dien je te weten hoe een molen in elkaar steekt en hoe een en ander werkt. Ik wil niet met mijn mond vol tanden staan als iemand vraagt hoe stenen aangedreven worden of waarom er van die touwen aan de zeilen zitten. Dus Toon en Jan hadden heel wat uit te leggen.

Totdat Toon me een paar weken geleden vroeg of ik de opleiding tot Vrijwillige Molenaar niet wilde gaan volgen. Tja, en wat zeg je dan? "Daar wil ik nog eens even over nadenken" of....

Op 28 oktober heb ik me aangemeld bij het Gilde van Vrijwillige Molenaars om de opleiding tot windmolenaar te kunnen gaan volgen.