Windloosheid

Zondag de 18-de was de de laatste draaidag op de molen dit jaar. Volgende week is het kerst en de zondag er na is het 1 januari.

Op tijd wakker, lekker ontbeten en wat rondgelummeld.
's Middags op tijd weg, maar door vrachtverkeer en andere drukte toch wat gehinderd kwam ik niks te vroeg bij de Hoop aan. Niek en Joep waren er net, Jesse kwam even later aangefietst.

Na uitgebreid te hebben gekeken waar de wind vandaan kwam bleek er een graad of 30 gekruid te moeten worden. Het vaststellen van de windrichting werd bemoeilijkt door de windsterkte, of beter gezegd de windzwakte. De laatste weken / maanden worden we gehinderd door een soort windloosheid.
Bij het bekijken van de weerkaarten is dat ook niet zo verwonderlijk, want er ligt een hogedrukgebied met maar enkele hectoPascal (hPa) of mm waterkolom verschil. Dit gebied strekt zich uit van de Noordzee tot voorbij de Zwarte Zee en van de Middellandse Zee tot aan Noorwegen.
Dicht bij elkaar liggende isobaren (de dunne blauwe lijnen die gebieden van gelijke druk aangeven) betekenen veel wind. Maar zoals je ziet liggen de isobaren in de omgeving van Nederland nogal ver uit elkaar. Dus weinig tot geen wind.  :-(

Nou ja, na controle, pal en kneppel vrijgezet, vangtouw naar beneden gedaan, stenen uitgelicht en uit zijn werk gezet. smeren van het hals- en penlager konden Joep en ik de zeilen gaan voorleggen. Ondertussen hebben Niek en Jesse de rood/witte veiligheidskettingen geplaatst.
En ja, na het lichten van de van de vang ging de molen draaien. Niet echt lekker doordraaien, maar heel langzaam draaide het gevlucht rond. Een half uur en daarna bleef het stilstaan. Geen beweging meer, ook de takken in de omgeving bewogen niet meer. Jammer.

Maar Niek had er rekening mee gehouden en had een blokje bijenwas bij zich en een verfstripper. Met deze twee attributen konden we de kammen wassen.
Voor de niet-molenaars misschien even uitleggen dat een kam iets anders is dan een haarkam. In een molen zijn houten tandwielen om de beweging van het gevlucht (wiekenkruis) over te brengen naar de stenen. Deze verbinding wordt gevormd door een aantal assen (oa. bovenas, koningsspil en steenspillen) en tandwielen (bovenwiel, bonkelaar, spoorwiel of steenschijf). En nu komen de kammen te voorschijn. Want kammen zijn de tanden van een tandwiel in een molen. Er zijn ook nog schijflopen, dit zijn dubbele houten schijven waartussen houten pennen zitten, die pennen noemen wij dan weer staven. Deze kammen en staven grijpen in elkaar. Omdat er behoorlijk wat kracht wordt overgebracht zouden de houten staven en kammen snel slijten. Op de foto hiernaast kan je duidelijk zien welke delen van het bovenwiel met bovenschijfloop in aanraking komen. 
De kammen wassen is enkele keren per jaar nodig om overmatige slijtage te voorkomen. Niet moeilijk, maar wel noodzakelijk. Blokje verwarmen totdat er een beetje was gesmolten is, dit op de kam smeren en daarna de kam nog een beetje verwarmen zodat de was zich goed kan verdelen. Als dit kammen wassen regelmatig gebeurt zullen de vlakken netjes glad blijven.
Best wel een hoop werk, want het bovenwiel heeft 80 kammen en de bovenschijfloop 13 staven.

Net voor het donker werd, de zon ging om 16:33 uur onder, hebben we de zeilen geklampt en na verder alles opgeruimd te hebben zijn we naar huis gegaan.

Het was vandaag 8 graden, egaal grijs bewolkt, de wind was ZW 1-2 Bft en de luchtdruk was 1034 hPa en heel langzaam dalend.
Geholpen met de zeilen voorleggen, steen uit werk gezet, geholpen met zeilen klampen. Totaal 3,5 praktijkuren.

De Ster van Rucphen (1)

De Heimolen wordt met de kerst versierd met een verlichte ster.

De afspraak was zoals gewoonlijk 10 uur op de molen, het was redelijk weer dus ik heb de motor gepakt en ben naar Rucphen gereden. Ik was vrij vroeg en Pieter zat in zijn auto te wachten, de molenaar was er nog niet. Maar tijdens het uitladen van mijn koffers kwam ook Toon aangereden.

Eerst een bakje koffie en overleg. We besloten de molen eerst nog wat te laten draaien. Want als de ster er in hangt kan het niet meer.
De wind was oostelijk dus er moest eerst een stukje gekruid worden. De wind was matig maar niet erg vlagerig. Dus hij draaide lekker. Ondertussen ook het vangen een paar maal geoefend, ik moet zeggen dat netjes vangen nog niet zo gemakkelijk is. Stilzetten lukt wel, maar om dat te laten gebeuren zonder dat het wiekenkruis heen en weer schud is wat lastiger.
Na een tijdje draaien zijn we gaan eten.

De ster staat op de steenzolder achter de Jacobsladder en moest eerst naar beneden gesjouwd worden. Toon heeft de lampjes er in gedraaid, 32 stuks, en we hebben hem met ty-raps aan het hekwerk vastgezet. Het snoer is ook met ty-raps aan de heklatten vastgemaakt en via een stormluik naar binnen gelegd.
Binnen moest het snoer weer helemaal naar beneden want bij de groepenkast is een stopcontact waar altijd spanning op staat. Met behulp van een tijdschakelaar zou de ster om 4 uur aan gaan en om 9 uur weer uit.
Na nog wat rondkijken zijn we naar huis gegaan. Alles leek goed te gaan totdat ik een Whatsapp van
Tja, totdat ik Whatsapp van Pieter kreeg dat het 's avonds nog steeds donker was bij de molen. Mailtje naar Toon gestuurd en een dag later kreeg ik te horen dat de schakelklok waarschijnlijk stuk was.
 

Theorieles: standaardmolens en wipmolens

Dinsdagavond wat nieuws op het program, althans voor mij...

De afdeling Noord Brabant van het Gilde organiseert een aantal theorieavonden. Ik heb er een aantal gemist, maar de komende lessen zal ik zeker proberen bij te wonen.
Wat er nog op het programma staat: knopen, het weer, de kap en kruiwerken.

De theorielessen vinden plaats bij de Doornboom, de beltmolen in Hilvarenbeek. Naast de molen is het museum 'de dorpsdokter'.
Afgelopen dinsdag ging het over de standaardmolen en de wipmolen.
Een man of 10 en een dame waren er verzameld. Te horen aan de gesprekken waren er een aantal nieuwe molenaars, maar ook oude rotten. Na een kopje koffie de theorieles.
Niek van Eekelen zou eigenlijk de standaardmolen uitleggen, maar had een te vol werkschema, dus Huub mocht beide molentypes behandelen. Best te doen, want de molens lijken na de uitleg best wel op elkaar.
Diverse balken en onderdelen zijn hetzelfde, heten hetzelfde en doen hetzelfde. Alleen is de standaard veel compacter dan de voet van een wipmolen. De onderbouw van de wipmolen is dan ook zo groot dat er plaats was voor een woninkje.
Ook zaken als "waarom kruit een standaardmolen zwaarder dan normaal" werden besproken. Maar ook de opbouw van de standaard en hoe wordt een en ander belast kwamen langs.
Ondersteund door een mooie presentatie wist Huub best van alles te vertellen, de verschillen per regio, waarom sommig balken dik zijn en andere weer opvallend dunner. Of dat de wipmolen bijna altijd een poldermolen is, maar soms ook een korenmolen. Dat een wipmolen ook op een stelling kan staan, wat echt geen gezicht is.
Na afloop ben ik snel weg gegaan, zodat ik nog op tijd op mijn werk, een nachtdienst, kon verschijnen.

De 11e december

Vandaag weer naar Roosendaal om een middag mee te lopen op de Hoop.

We hadden weer om half twee afgesproken en ondanks tegenwerkend verkeer was ik toch mooi op tijd. Niek en Joep waren er al, heel even later kwam Jesse ook nog. Jesse is een jongeman die al heel wat jaren meeloopt bij Niek, maar door zijn leeftijd nog even moet wachten om molenaar te kunnen worden.

De molen moest iets meer dan 90 graden gekruid worden omdat de wind vandaag uit het ZW kwam en de vorige keer uit noordelijke richting. Dus Joep kon aan het werk.
Ondertussen hebben wij de pal en kneppel vrijgemaakt, het vangtouw laten zakken, de stenen uitgelicht en gekeken of verder alles in orde was. De molen hoefde niet uit zijn werk te worden gezet omdat we nog wat mais moesten malen.
Niek heeft de rood/witte afzetting geplaatst zodat eventuele bezoekers bij het draaiende gevlucht worden weggehouden. En Joep en ik hebben op de binnenroede de zeilen voorgelegd, twee halve was vandaag genoeg.
Daarna zijn we gaan malen, de molen liep rustig. Volgens mij hadden op alle einden wel halve gelegd kunnen worden.
Het was vandaag de bedoeling dat alle aanwezige mais verwerkt werd tot veevoer. Dan kon dit terug naar diegene waar het voor gemalen wordt. En dat is gelukt, nadat alle zakken vol waren hebben we deze met het luiwerk naar beneden getakeld.

Niek en ik hebben een rondje gemaakt en zo wees hij me op een stel gaten in de bovenas die hij dicht wil maken, door deze gaten hebben kruisarmen gezeten waarop een tweede bovenwiel vast zat. Met dit bovenwiel werd op de Belgische manier een tweede steenkoppel aangedreven. Dit schijnt er al heel lang geleden uitgehaald te zijn. In 1994 heeft Niek een ander steenkoppel geplaatst, deze is op de Nederlandse manier als achtermolen geplaatst. De achtermolen is een koppel stenen dat voor in de molen ligt. Want bij een standaardmolen is alles andersom. De voorkant is de achterkant, dus de deur die volgens iedereen aan de achterkant zit wordt de voorkant van de molen genoemd. Rare jongens .....

Ook vandaag kregen we weer bezoek, een vader met twee kinderen werden door Jesse vakkundig rondgeleid op de grond en op beide zolders van de molen.

Terwijl wij op de molen bezig waren was mijn vrouw het huis in kerstsfeer aan het brengen met huisjes, verlichting, trein en andere kerstdingen. Onze woonkamer wordt de komende weken verlicht door een twintigtal lichtsnoeren en een heleboel huisjes, kerken, verkoopkramen en tientallen boompjes. Leuk was dat ze een stellingmolen heeft gekocht want ze was er achter gekomen dat in een Hollandse landschap toch minstens een windmolen hoort te staan en die hadden we nog niet.
Ook wel grappig is dat ze nu ontdekte dat een van de 'huisjes' een watermolen is. Eerder had ze dat nog nooit gezien.





De temperatuur was circa 7 graden Celsius en de wind kwam met 2-3 Bft uit zuid-westelijke richting.
De luchtdruk was 1021 mm wk, het was vanmorgen bewolkt, maar de bewolking is weggetrokken zodat we een blauwe lucht hebben.
Toegekeken en een beetje meegeholpen bij het voorleggen van 2 halve en later naar 4 volle zeilen. In de molen wat losliggende zaken opgeruimd en ondertussen uitleg gekregen over diverse onderdelen van Niek. Totaal 3,5 praktijkuren.


En morgen is het de dag dat de zon op het vroegste moment van het jaar ondergaat. Om 16:27 gaat de zon weg.....

Molen de Hoop Roosendaal

In het vorige bericht schreef ik al dat ik zondag, de 27-ste, zou gaan kijken bij de Hoop in Roosendaal.

De molenin 1865 in Schaarbeek, getekend door Puttaert, Emile

De Hoop is een standaardmolen die in 1684 is gebouwd in Schaarbeek (B) en hij is in 1783 verhuisd naar een nieuwe standplaats in de gemeente Schaarbeek omdat er te veel hoogstam fruitbomen om de molen heen groeiden. In 1885 verplaatste men de molen naar Merksem om hem 9 jaar later naar Roosendaal te verhuizen. Daar heeft hij tot 1966 gestaan om een laatste verplaatsing zodat hij weer buiten de bebouwde kom zou komen te staan. Maar geen rekening houdend met de stormachtige huizenhonger van Roosendaal werd hij al snel weer ingehaald en tegenwoordig staat hij langs de weg richting Essen (B) aan de Willem Elsschotlaan. Eigenlijk wel een leuke naam voor de straat, Willem Elsschot was een Belgische romanschrijver.


De afspraak was half twee bij de molen, dus Karin en ik naar Roosendaal. We waren er netjes op tijd en er stond al een man met een fiets te wachten. Dat was Joep, een molenaar in opleiding die ik al diverse keren op de Heimolen heb ontmoet. Even later kwam ook Niek van Eekelen aan en na handjes schudden heeft hij de poort opengedaan en ook de ruimte onder de molen. Omdat dit een gesloten standaardmolen is heeft hij onder de standaard een mooie bergruimte.
Joep begon gelijk met allerlei spullen te sjouwen om de molen gereed te maken om te draaien. Er was weinig wind en deze blies uit het noorden. De molen stond in zuidelijke richting en moest dus 180 graden gekruid worden.
Niek had een aantal piketten weggezet en daaraan heb ik rood/witte afzetketting vastgemaakt. Dit om aan te duiden dat mensen daar niet mogen komen ivm de draaiende wieken.
Ondertussen was ook het bovenhuis al opengemaakt en hebben we het vangtouw naar beneden laten zakken, de kneppel losgemaakt en de pal uit de kammen gehaald.
Daarna zijn Niek en Joep bezig gegaan met het voorleggen van de zeilen. Wij lekker aan het werk met de molen, Karin is ondertussen naar de stad vertrokken om daar even rond te kijken.
En we hadden geluk, de wind trok wat aan en Niek vermoedde dat er gemalen kon worden. Hij heeft nog mais liggen dat tot veevoer vermalen moest worden. En dat ging goed. Het stofte dat het een lieve lust was.
Karin was weer terug, er was weinig te beleven in de stad. Ineens een krijs, ze zag een oom en tante voorbij komen fietsen. Deze mensen hebben zich waarschijnlijk dagenlang afgevraagd wat Karin op die molen deed.
We hebben ook nog bezoekers gehad, deze mensen waren verbaasd dat er werkelijk gemalen werd op de molen. Dit echtpaar dacht dat molens er maar een beetje stonden....  ;-)
Tegen vieren besloot de molenaar dat het genoeg was geweest en zijn we op gaan ruimen. Zakken over de mais die nog in de kaar (voorraadbak) zit, de zeilen weer oprollen, de pal en kneppel weer in de veiligheidsstand gezet. Alle kettingen en bliksemafleider weer aan de einden (wieken). Het vangtouw naar boven, de deuren en het luik weer dicht.

Het was een leuke kennismaking met een heel ander soort molen en mijn instructeur voor de komende tijd. De Heimolen (een beltmolen) en deze molen zijn heel verschillend. Maar er zijn toch ook weer een heleboel onderdelen te vinden die in beide molens zitten.

Het weer: zwakke noordenwind, 1-2 Bft  en vrij zonnig. Soms wel wat bewolking. Circa 6 graden C. Barometer 1022 mBar en langzaam stijgend. Rustig weer.
Meegekeken hoe de zeilen voorgelegd worden en hoe de zeilen worden geklampt. Totaal 3 praktijkuur

En dan mag ik beginnen.....

Afgelopen woensdag belde Jan van Elteren om een afspraak te maken zodat de papieren en boeken bij mij afgeleverd kunnen worden. Jan is de opleidingscoördinator van Noord Brabant en wilde dus het een en ander uitleggen.

Vandaag is hij langs geweest met een doos boeken, papieren die mijn logboek moeten gaan vormen. Ook zaten er een paar recente voorbeelden van de Gildebrief, het kwartaalblad van het Gilde, in. En als laatste een boekje over 'het weer' en hoe je een weersverwachting kunt maken.
Na een kop koffie heb ik het een en ander bekeken. Het is meer papier dan ik verwacht had, maar goed ik zal het er mee moeten doen.  😕
We hebben het ook gehad over de instructeur en in de directe omgeving kan ik kiezen uit, Niek van Eekelen in Roosendaal of Jan van der Reijt uit Etten-Leur.

De Hoop - Roosendaal                      (foto: Pieter Zuijkerbuijk)

Vanavond dus naar Niek gebeld om te informeren of hij tijd had om mij als Mio (Molenaar in opleiding) aan te nemen. Dat kon, Niek draait op de Twee Gebroeders en de Hoop beide in Roosendaal.
Zaterdag blijkt hij op de stellingmolen de Twee Gebroeders te draaien, maar daar is het te druk om een leerling aan te nemen en op zondag op de standerdmolen De Hoop.
En dat lijkt me wel leuk, een heel ander soort molen dan de Heimolen.
Dus zondag naar Roosendaal.... jullie horen er nog van.

Brood bakken

Vandaag ben ik vrij geweest en heb wat dingen opgepakt. Een van die zaken was het bakken van een brood. Want zoals vele anderen bak ik regelmatig mijn eigen brood. Niet voor de gezondheid of voor de prijs, maar gewoon omdat het leuk is. Een beetje experimenteren met de ingrediënten.

Voor meel en dergelijke ga ik afwisselend naar Oud Vossemeer (de Jager, een stenen grondzeiler) of naar Halsteren (Sint Antoniusmolen, stenen bergmolen) of naar Oudemolen (de Oudemolen, rond stenen stellingmolen). Alle molenaars verkopen tijdens openingsuren diverse meelsoorten en bakmixen.

Geen broodbakmachine oid, maar gewoon een oven en een bakblik. Afwegen, mengen, kneden, laten rusten, nogmaals kneden, 2de rijs en daarna bakken.

Vandaag heb ik een geheel nieuw soort brood gebakken. Dit brood wordt niet gekneed. Het schijnt een vinding van Dorus Grant te zijn. Dus niet kneden en hoeft maar eenmaal te rijzen. Dan denk je dit kan niets worden.


Snel Brood

Je kan 50 gram meel vervangen door dezelfde hoeveelheid havermeel, gerstemeel of boekweitmeel. 

Ingrediënten: 
500 gram volkoren meel 
1 pakje droge gist 
15 gram (basterd)suiker 
200 gram lauw water
200 gram lauwe melk 
10 gram zout 

Voorbereiden:

Zorg dat de ingrediënten op kamertemperatuur zijn. 
Vet een broodblik in.

Werkwijze: 
Zeef het meel in een kom. Roer de droge gist en de suiker door het meel. Giet de lauwe water en de lauwe melk in een kuil in het meel. Werk met de hand van buiten af naar binnen het meel door de vloeistof. Strooi het zout er doorheen. Werk alles goed door elkaar. 
Het deegmengsel is kleverig maar mag niet nat zijn. Als het te nat is, voeg er eventueel nog 50 gram meel bij. 
Leg/schep het deeg in het broodblik. Bedek deze met een theedoek en laat het deeg 20 minuten op een warme plek rijzen of totdat volume voldoende is toegenomen. 
Verwarm de oven voor op 200 gr. C. Bak het brood 35-40 minuten. (Eventueel halverwege bedekken met een vel aluminiumfolie zodat het niet te zwart wordt.) 

Het ging vrij goed, alleen vind ik het deeg te zacht/nat en niet gemakkelijk te verwerken. Het rijst wel gemakkelijk en vormt zichtbare bellen aan het oppervlak. Het levert een mooi en lekker brood op.

Af en toe wat in diverse boeken lezen en zo komen we de donkere dagen voor kerst wel door. :-)
Want donker was het vandaag wel met de zware wolken waaruit van tijd tot tijd wat motregen viel.

benoemd tot 'Molenaar in opleiding'

Vanmorgen kreeg ik een e-mail van Het Gilde van Vrijwillige Molenaars waarin ik door Frans Tullemans welkom werd geheten. Mijn entreepakket is onderweg en mijn account is geactiveerd.
Dus eens rondgeneusd wat er voor leden en leden in opleiding te lezen is.

Verder ben ik nog steeds bezig om de GoldWingForum Molenkaart te verbeteren.
Op deze kaart staan alle molens in Nederland en een heleboel molens in België, Duitsland en Denemarken. De Nederlandse molens zijn afkomstig uit de Molendatabase en de andere molens heb ik zo goed mogelijk opgezocht. Best een hele hoop werk om sommige molens te vinden. Vooral watermolens zijn niet erg opvallend in het landschap aanwezig.

Het idee achter deze molenkaart is: het is een mooie dag weer en een motorrijder wil een rit gaan rijden. Maar hij weet niet waar naar toe, dan zoekt hij een of enkele molens op, rijdt daar naar toe, maakt een foto en gaat tevreden weer naar huis.
De molens staan dikwijls in mooie omgevingen, langs kleine wegen en soms langs water.

En hoe gaan we verder?

Afgelopen vrijdag heb ik de aanmelding weggedaan en nu is het even afwachten. Maar niet in een afwachtende houding.

De dag ervoor zijn Toon en ik van 10 tot 15:30 op de Heimolen bezig geweest. De molen gecontroleerd, de kneppel en de pal goed gezet, het halslager en penlager gesmeerd. De kettingen van de roede losgemaakt en de molen in de wind gekruid. Daarna de zeilen voorgelegd. Ondanks de mist was er toch een beetje wind, dus hij draaide lekker.
Eigenlijk wilde in een plank die naast een deur van de invaart zit weer vastmaken, boormachine, pluggen,schroevendraaier.... ik had alles bij me, behalve een boor van 8 mm.   :-)

Tijdens een ogenblik rust kregen we bezoek van Wim, een vrijwilliger van de molen uit Sprundel. Hij kwam eens rondkijken. We hebben de molen stilgezet en zijn in de kap gaan kijken. Ondanks dat de Hoop uit Sprundel en de Heimolen beide beltmolens zijn zitten er toch wel veel verschillen in.
Een Engels kruiwerk tegenover een rollenkruiwerk, fokwieken tegenover een mooi ouderwets Hollands hekwerk, remkleppen en in Sprundel dus weer niet.....

Weer later kregen we bezoek van twee fietssters die graag de molen wilde bekijken. Dus Toon wees gelijk naar mij, als molengids moest ik de dames maar eens rondleiden. En dus van boven naar onder door de molen. Het was mooi dat de molen stilstond zodoende konden we overal komen. Totdat Toon en Wim op het idee kwamen om de zeilen maar weer te bergen. Op de vraag, "Ronald, kunnen we de molen een klein beetje laten draaien" kon ik antwoorden dat dit veilig kon we stonden niet in de buurt van bewegende delen. Heel mooi was dat de bezoekers konden zien hoe de vang gelicht werd en de diverse assen en wielen een beetje draaide. Dat was indrukwekkend.
Nog even verder naar beneden, langs de steenkuipen en uiteindelijk naar buiten waar Toon op zijn gemak stond te kijken hoe Wim de zeilen oprolde. Na nog wat gedoe over knopen en touwtjes zijn de dames weer op de fiets gestapt en zijn wij alles gaan afsluiten.
Wim op de fiets, Toon met de auto en ik op de motor naar huis.

Een uurtje per avond kijk ik wat in een boek “DE WINDMOLEN EN ZIJN ONDERDELEN” VAN WIESSNER een prachtig boek wat ingescand is door Kees Vanger en te downloaden is via een startpagina. Als je niet erg bekend bent met molens kan je hier erg goed wegwijs door gemaakt worden.
Verder ook regelmatig de diaseries van Kees Vanger bekeken.

Zo kom ik de donkere avonden wel door....

Hoe kwam ik er bij om de Opleiding tot Vrijwillige Molenaar te gaan volgen? Dat is een behoorlijk lang proces geweest. In Dinteloord hebben we sinds de 2e Wereld Oorlog al geen molen meer, deze is aan het einde van deze oorlog platgebombardeerd net zoals veel andere gebouwen in Dinteloord. Dus enige affiniteit met molens had ik niet.

In 2015 was er een open dag bij de Heimolen in Rucphen. Daar is Pieter (collega motorrijder) gaan kijken en aan de praat geraakt met de molenaars.
Daarna kwamen wij op het idee om een toertocht te organiseren en Pieter kreeg het voor elkaar dat we bij de Heimolen welkom waren voor de start en finish van de tocht. We mochten zelfs door de molen rijden. De rit werd een groot succes, een 30 tal motorrijders/rijdsters namen er aan deel.

In dezelfde tijd kreeg een forumgebruiker het idee om de molenkaart vorm te geven. Op deze kaart zijn alle molens in Nederland afgebeeld als een rood molentje. Het idee is om een doel te hebben waar je naar toe kunt rijden. Je maakt dan een foto waarop de molen en je motor staat en deze foto kan worden geüpload naar de kaart.
Hier nam ik ook aan deel en ik begon steeds meer zicht op molens te krijgen. De verschillen of overeenkomsten tussen standerdmolen, beltmolens of stellingmolens werden me steeds duidelijker.

Met de Gold Wings door de molen heen rijden

Tijdens de ritten naar allerlei molens in Brabant of Zeeland trof ik af en toe een molenaar aan en keek ik eens rond in de molens.

In 2015 las ik een oproep om vrijwilligers te vinden voor de Heimolen. Men wilde de molen gaan gebruiken voor kleine horeca en zocht mensen die kleine klusjes konden doen, molengids of molenaar wilde worden.
Ik ben toen eens gaan praten wat er onder de klusjes verstaan werd en het was me al snel duidelijk dat dit best leuk kon worden. De molen zou warmte op gaan wekken en de molenstenen moesten daarvoor elektrisch worden aangedreven.
Zo ben ik op 29 oktober 2015 in het team van de Heimolen terecht gekomen. De molenaar is Toon, molenaars in opleiding zijn Jan en Joep en de mensen achter de plannen met de molen waren Harry en Colinda Tak.

In mei 2016 werd er voor de vrijwilligers, samen met molen De Hoop uit Sprundel, een opleiding tot molengids georganiseerd. Daar heb ik me voor opgegeven. Want de molenaars kunnen niet tegelijk de molen laten draaien, mensen ontvangen en rondleiden.

Ook de cursus molengids was leuk en Toon liet ons al weten dat we ook bepaalde handelingen moesten kunnen uitvoeren zodat we de molen veilig tot stilstand zouden kunnen brengen als je samen op de molen bezig was en de molenaar door onvoorziene omstandigheden daartoe niet in staat zou zijn.

Op dagen dat we op de molen aan het werk waren werd er meestal gedraaid en regelmatig heb ik Toon of Jan geholpen met het voorleggen van de zeilen, smeren of het vangen. Tijdens werkzaamheden aan de diverse installaties in de molen kwam het regelmatig voor dat er termen gebruikt werden die voor mij wat meer uitgelegd moesten worden. Ook vragen stellen, want als gids dien je te weten hoe een molen in elkaar steekt en hoe een en ander werkt. Ik wil niet met mijn mond vol tanden staan als iemand vraagt hoe stenen aangedreven worden of waarom er van die touwen aan de zeilen zitten. Dus Toon en Jan hadden heel wat uit te leggen.

Totdat Toon me een paar weken geleden vroeg of ik de opleiding tot Vrijwillige Molenaar niet wilde gaan volgen. Tja, en wat zeg je dan? "Daar wil ik nog eens even over nadenken" of....

Op 28 oktober heb ik me aangemeld bij het Gilde van Vrijwillige Molenaars om de opleiding tot windmolenaar te kunnen gaan volgen.